Ketamina wykazuje działanie przeciwbólowe, nasenne (sedatywne) oraz amnestyczne (wywołuje niepamięć). Dzięki temu znalazła zastosowanie w anestezjologii jako środek znieczulenia ogólnego. Jednak jak się okazuje, ketamina jest przydatna nie tylko w tej dziedzinie medycyny. Szeroko zakrojone badania naukowe przeprowadzone na początku XXI wieku wykazały, że substancja ta może być również niezwykle pomocna w psychiatrii, zwłaszcza w terapii depresji, ale nie tylko.
Ketamina – nowatorski sposób walki z depresją
Depresja jest powszechnym zaburzeniem psychicznym, charakteryzującym się obniżeniem nastroju, anhedonią (nieumiejętnością odczuwania przyjemności) oraz brakiem energii. Epizod depresyjny to pojedyncze zaburzenie nastroju z towarzyszącymi objawami przygnębienia, poczucia winy oraz pesymistycznego nastawienia. Aby go rozpoznać pacjent musi spełniać ściśle określone kryteria diagnostyczne według ICD-10. Depresja nawracająca jest charakterystyczna dla zaburzeń afektywnych – choroby afektywnej jednobiegunowej (ChAJ) oraz choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD). W przypadku tej ostatniej nawracające epizody depresji są oddzielone okresami manii (patologicznie podwyższonego nastroju).
Tradycyjna terapia za pomocą antydepresantów oraz psychoterapii w ok. 30% przypadków okazuje się zawodna. Wówczas pojawia się pytanie: jak walczyć z depresją? W takiej sytuacji ketamina oraz jej enancjomer – esketamina, mogą okazać się szansą dla chorych. Obecnie obie substancje stosowane są w leczeniu depresji lekoopornej, która nie reaguje na konwencjonalną terapię.
Inne wskazania do zastosowania terapii ketaminowej
Jak się okazuje ketamina może okazać się skuteczna nie tylko w leczeniu depresji lekoopornej. Jest ona stosowana również w terapii innych zaburzeń psychiatrycznych.
Dystymia
Inaczej nazywana nerwicą depresyjną lub małą depresją. Dystymia to przewlekły stan obniżonego nastroju, trwający więcej niż 2 lata u dorosłych, a minimum rok u dzieci. Nie spełnia ona jednak kryteriów ICD-10 nawracających zaburzeń depresyjnych. Nieleczone dystymiczne zaburzenia nastroju mogą utrzymywać się przez całe życie.
Zaburzenia lękowe
Dawniej określane mianem zaburzeń nerwicowych. To zaburzenia emocji charakteryzujące się irracjonalnym poczuciem zagrożenia, niemającym realnego źródła. Towarzyszą im objawy wegetatywne (przyśpieszone bicie serca, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, uczucie zimna lub gorąca, nieregularny i szybki oddech), zaburzenia snu oraz potrzeba walki lub ucieczki. Zaburzenia lękowe mogą mieć postać napadu paniki lub fobii, kiedy osoba cierpiąca na nie unika sytuacji, w których mogą wystąpić objawy lęku np. klaustrofobia (lęk przed zamkniętymi przestrzeniami).
Zaburzenia lękowe uogólnione (GAD)
To przewlekłe zaburzenie charakteryzujące się stałym odczuwaniem lęku, częstym zamartwianiem się oraz poczuciem ciągłego dyskomfortu. Nie jest związane z żadnym konkretnym czynnikiem wywołującym. Zaburzenie trwa więcej niż 6 miesięcy. Często współwystępuje z innymi zaburzeniami lękowymi, a nieleczone może doprowadzić do rozwoju depresji.
Depresja w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej
Leczenie depresji w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej różni się od terapii depresji jednobiegunowej. Podstawowym sposobem leczenia jest stosowanie stabilizatorów nastroju. Antydepresanty niosą za sobą ryzyko wygenerowania stanu maniakalnego, dlatego należy ich unikać. Mogą być stosowane tylko w ściśle określonych przypadkach, zawsze w połączeniu z lekami stabilizującymi nastrój. W takiej sytuacji można również rozważyć terapię ketaminową.
Przewlekła anhedonia
To utrata zdolności odczuwania przyjemności i radowania się. Choć jest objawem depresji, to nie każdy pacjent z anhedonią na nią choruje. Osoby na nią cierpiące mają problem z wyrażaniem uczuć i emocji, co utrudnia codzienne funkcjonowanie oraz interakcje z innymi.
Zespół stresu pourazowego (PTSD)
To jedno z zaburzeń lękowych. Powstaje w odpowiedzi na traumatyczne przejścia np. napaść seksualną, działania wojenne. Charakteryzuje się obecnością uporczywie nawracających wspomnień oraz koszmarów sennych o tematyce nawiązującej do traumy. Objawy PTSD nie pojawiają się od razu po dramatycznym przeżyciu, ale dopiero po upływie kilku tygodni lub miesięcy.
W KetamineClinic.pl podchodzimy do każdego pacjenta indywidualnie. Stosujemy terapię ketaminową w leczeniu depresji lekoopornej, ale nie tylko. Ta nowatorska metoda może również pomóc osobom zmagającym się z zaburzeniami lękowymi, zespołem stresu pourazowego lub przewlekłą anhedonią.
