Czym jest psychofarmakogenetyka?
Odpowiedź na pytanie o właściwy kierunek leczenia można w niektórych sytuacjach odnaleźć dzięki przyjrzeniu się genom człowieka. Badania farmakogenetyczne to jedna z praktyk tzw. medycyny precyzyjnej, czyli podejścia zakładającego, że pacjent powinien otrzymać leczenie dopasowane indywidualnie do jego organizmu.
Na skuteczność i tolerancję farmakoterapii wpływa wiele czynników, m.in. farmakodynamicznych (decydujących o tym, co „lek robi w organizmie”) i farmakokinetycznych (wpływających na to, co „organizm robi z lekiem”). Badania genomu pozwalają ustalić różnice między ludźmi dotyczące tego, w jaki sposób lek będzie u nich działał i jak będzie metabolizowany. Znając te różnice i indywidualne cechy organizmu pacjenta, możemy precyzyjnie dostosowywać do niego leczenie.
Badania genomu mogą być szczególnie przydatne podczas terapii lekoopornych zaburzeń psychicznych. Lekooporność wiąże się często z koniecznością stosowania kilku leków, których działania niepożądane i interakcje mogą nakładać się na objawy chorobowe, co dodatkowo komplikuje sytuację zdrowotną pacjenta. Rozumienie interakcji gen-lek pomaga zmniejszyć niekorzystne następstwa farmakoterapii i poprawić tolerancję leczenia oraz zwiększyć jego skuteczność.
