Leczenia depresji w KeyClinic

Depresja jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych i, jak wynika z badań epidemiologicznych, dotyczy coraz większej liczby osób niezależnie od płci, wieku czy wykształcenia. 

Depresja manifestuje się w różny sposób, obniżony nastrój może, ale nie musi być dominującym symptomem. Nierzadko na pierwszy plan wysuwają się objawy somatyczne, zmęczenie, zaburzenia snu i funkcji poznawczych, poczucie pustki, zobojętnienie, czy utrata zainteresowań sprawami, które do tej pory były ważne. Wspólne cechy różnych postaci depresji to odczuwane przez osobę chorą cierpienie i trudności z funkcjonowaniem w różnych obszarach życia. Każdy epizod depresyjny wiąże się ze zwiększonym ryzykiem samobójczym. Ryzyko przewlekłego przebiegu oraz lekooporności zwiększa się wraz z czasem trwania nieleczonej depresji. Dlatego też leczenie należy podjąć najszybciej jak to możliwe. Wczesna diagnoza i wdrożenie odpowiedniej terapii dają szansę na pełne wyleczenie.

UMÓW WIZYTĘ

Skąd bierze się depresja?

Wiedza na temat na etiologii zaburzeń depresyjnych jest coraz bardziej obszerna, ale nadal wielu badaczy pracuje nad wyjaśnieniem ich przyczyn i konstruowaniem nowych metod terapeutycznych ukierunkowanych na konkretne mechanizmy patofizjologiczne. Obecnie wiemy już, że dysregulacja w obrębie neuroprzekaźników takich jak serotonina, dopamina czy noradrenalina, nie jest jedynym mechanizmem powstawania objawów depresyjnych. Wyniki badań wskazują, że centralnym punktem w patofizjologii depresji mogą być zaburzenia układu glutaminergicznego, który odpowiada m.in. za regulację pobudzenia i hamowania aktywności rejonów mózgu kluczowych dla występowania objawów afektywnych. Za neurobiologiczne podłoże depresji, w tym związanych z nią deficytów poznawczych, można uznać dysfunkcje w takich obszarach mózgu jak kora przedczołowa, kora zakrętu obręczy, kora wyspy, hipokamp oraz ciało migdałowate. Do czynników biologicznych mogących przyczyniać się do wystąpienia depresji należą również:

  • zaburzenia gospodarki hormonalnej – np. niedoczynność tarczycy czy przewlekle podwyższony poziom kortyzolu,
  • predyspozycje genetyczne – szacuje się, że dziedziczność depresji (czyli udział genów w ryzyku rozwoju choroby) wynosi od 30% do 40%. Oznacza to, że osoby, które mają bliskich krewnych cierpiących na depresję, mogą być bardziej narażone na jej rozwój, szczególnie w okolicznościach trudnych wydarzeń życiowych.
  • zmniejszona ekspozycja na światło słoneczne.

Przyczyny psychologiczne obejmują traumatyzujące doświadczenia w okresie dzieciństwa, trudne wydarzenia życiowe (np. rozstanie, śmierć bliskiej osoby), problemy w relacjach interpersonalnych, poczucie braku wsparcia społecznego, wykształcenie negatywnych schematów myślowych. Najczęściej rozwój depresji jest spowodowany nałożeniem się na siebie kilku wymienionych czynników.

Objawy depresji

Objawy depresji narastają powoli i często są trudne do rozpoznania w początkowym stadium. Wydarzenia, osoby lub przedmioty, które jeszcze niedawno były źródłem radości przestają mieć znaczenie i zaczynają być obojętne. Dotychczasowe zainteresowania i pasje tracą na atrakcyjności, zaczynają natomiast dominować smutek, apatia i anhedonia, czyli trudność z odczuwaniem radości, przyjemności. Do innych symptomów depresji należą:

  • myśli depresyjne – dotyczące negatywnej oceny swojej osoby, pesymistycznej wizji przyszłości, poczucia bezradności, beznadziejności i braku sensu życia,
  • spadek napędu psychoruchowego – spowolnienie myślenia i tempa wypowiedzi, odczuwanie długotrwałego zmęczenia psychofizycznego, brak motywacji do podejmowania działań,
  • zaburzenia rytmu okołodobowego oraz objawy somatyczne – zaburzenia snu, apetytu i zamiany masy ciała,
  • spadek libido,
  • myśli o śmierci i zachowania samobójcze.

 

Jak diagnozujemy depresję?

Depresję rozpoznajemy przede wszystkim na podstawie wywiadu i badania psychiatrycznego. W niektórych sytuacjach klinicznych, mogą być przydatne dodatkowe badania, np. laboratoryjne. W procesie diagnozowania depresji istotne jest rozpoznanie możliwych współistniejących zaburzeń, takich jak: uzależnienia od substancji psychoaktywnych, zaburzenia lękowe, zaburzenia osobowości, schorzenia somatyczne, a także neuroatypowości (ADHD, ASD).

 

Leczenie depresji w KeyClinic

Skuteczne leczenie zaburzeń depresyjnych wymaga kompleksowego podejścia. Najlepsze efekty przynosi połączenie farmakoterapii (szczególnie w przypadku zaburzeń o wyraźnie endogennych uwarunkowaniach) i psychoterapii.

Leczenie farmakologiczne

Większość leków przeciwdepresyjnych, działa poprzez zwiększenie stężeń serotoniny, noradrenaliny, dopaminy w mózgu. Te neuroprzekaźniki są kluczowe dla regulacji nastroju i lęku, a zwiększenie ich poziomu wiąże się z redukcją objawów depresyjnych. Badania pokazują także, że leki przeciwdepresyjne mogą zmieniać sposób przetwarzania informacji emocjonalnych. Na przykład, mogą one zwiększać skłonność do pozytywnego odbierania bodźców emocjonalnych, co jest szczególnie istotne w depresji, która, jak wiemy, związana jest z negatywnym przetwarzaniem informacji. Ponadto, leki przeciwdepresyjne wpływają na aktywność mózgu, szczególnie w obszarach związanych z regulacją emocji i nastroju takich jak kora przedczołowa i układ limbiczny. Pełny efekt terapeutyczny pojawia się zwykle kilka tygodni po włączeniu leku przeciwdepresyjnego. Taki czas jest konieczny do wywołania zmian w funkcjonowaniu synaps i plastyczności neuronalnej, które wspierają długotrwałą poprawy nastroju.

Psychoterapia

Psychoterapia odgrywa kluczową rolę w leczeniu depresji, umożliwiając pacjentom eksplorację zarówno obecnych myśli i emocji, jak i przeżyć z przeszłości, które mogą przyczyniać się do utrzymywania się objawów depresyjnych. Jednym z najważniejszych elementów terapii jest relacja terapeutyczna, oparta na zaufaniu i empatii, która pozwala pacjentowi pracować nad swoimi trudnościami w bezpiecznym środowisku. W procesie terapeutycznym pacjent uczy się rozpoznawać i zmieniać negatywne schematy myślenia, które utrwalają objawy depresyjne. Terapia pomaga również w zrozumieniu i modyfikacji reakcji emocjonalnych, co umożliwia bardziej konstruktywne radzenie sobie z codziennymi wyzwaniami. Dzięki terapii pacjent zdobywa umiejętności lepszego komunikowania swoich potrzeb i emocji, co sprzyja poprawie relacji z innymi ludźmi. Jest szczególnie ważne, ponieważ depresja często prowadzi do izolacji i osamotnienia. W procesie terapeutycznym istotne jest również wzmocnienie poczucia własnej wartości i sprawczości osoby chorej oraz wspieranie jej w podejmowaniu działań ukierunkowanych na poprawę swojego samopoczucia.

Depresja lekooporna

W KeyClinic specjalizujemy się m.in. w leczeniu depresji lekoopornej. O depresji lekoopornej mówi się, gdy objawy nie reagują na przynajmniej 2 leki doustne leki przeciwdepresyjne z różnych grup, stosowane przez odpowiedni czas (z reguły 6-8 tygodni). Poza standardową farmakoterapią i psychoterapią oferujemy szeroki wachlarz metod terapeutycznych: indywidualnie dobraną farmakoterapię z zastosowaniem leków off-label i preparatów sprowadzanych w ramach importu docelowego, ketaminę we wlewach dożylnych wraz z psychoterapią [szczegółowe informacje], przezczaszkową stymulację magnetyczną (TMS) [szczegółowe informacje] oraz połączenie tych metod [szczegółowe informacje]. Umożliwiamy również wykonanie badania farmakogenetycznego [szczegółowe informacje], które może być pomocne w dobraniu odpowiedniej farmakoterapii.